Nazwy podobne do Kowalewo Pomorskie • Schönsee: Kowal ·
Schöneck ·
Schönberg ·
Schönwasser ·
i erwszą strażnicę Krzyżacy wznieśli na miejscu grodu w końcu pierwszej połowy XIII wieku. Prawdopodobnie było to założenie drewniano-ziemne bez elementów murowanych. Między 1272 a 1275 rokiem utworzona została nowa komturia z siedzibą w Kowalewie i niedługo potem rozpoczęto wznoszenie murowanego zamku. W 1288 roku komturem został mianowany Arnold Kropf, a około 1290 roku prawdopodobnie budowę ukończono.
Główną częścią założenia był czteroskrzydłowy zamek właściwy założony na planie zbliżonym do kwadratu. Posiadał niewielki dziedziniec z krużgankami, a wjazd prowadził od południowego-zachodu. Właściwy zamek był otoczony dodatkowym pierścieniem murów, które stworzyło obszerny obszar międzymurza, szczególnie od strony zachodniej. Na kompleks zamkowy składały się także dwa przedzamcza otoczone
|
Zdjęcie lotnicze, fot. ZeroJeden, VII 2020 |
|
odrębnymi obwodami murów, oba znajdowały się na południowy-zachód od głównego zamku. Wszystkie trzy części były od siebie oddzielone fosami, a od miasta oddzielał je dodatkowy mur i nawodniona fosa.
Podczas wojen Władysława Łokietka z Krzyżakami zamek w Kowalewie został przez wojska królewskie w 1330 roku oblężony i uszkodzony, jednak z powodu braku silnego sprzętu oblężniczego nie został zdobyty. Przed 1410 rokiem komturem kowalewskim był von Viltz, który w bitwie pod Grunwaldem poległ. Uzbrojenie warowni w tym czasie było dość silne, jednak załoga pozostała w zamku nieliczna, po porażce Krzyżaków do opanowania zamku wystarczyło dwóch polskich rycerzy Mikołaj Pilewski i Jan z Pułkowa. Zamek znalazł dostał się w ręce polskie, a król nadał go wraz z pobliskimi ziemiami kanclerzowi koronnemu, biskupowi Mikołajowi Trąbie.
Jednak już w końcu 1410 roku Krzyżacy ściągając posiłki inflanckie Kowalewo odzyskali. Pierwszy pokój toruński utrzymał Kowalewo w granicach państwa krzyżackiego. Podczas kolejnej wojny z zakonem w 1422 roku Władysław Jagiełło przypuścił
|
Zamek w Kowalewie Pomorskim na zdjęciu z 1918 roku |
|
na zamek oblężenie, które trwało osiem dni, jednak twierdzy bronionej pod dowództwem komtura toruńskiego Marcina von Kemnete nie zdobyto.
Podczas wojny trzydziestoletniej wojska Związku Pruskiego łatwo zdobyły zamek w 1454 roku. Kazimierz Jagiellończyk nakazał zamek w Kowalewie, podobnie jak wiele innych, zburzyć, jednak nie doszło do tego. W 1457 roku utworzono w Kowalewie starostwo, a pierwszym starostą został za zasługi wojenne Oldrzych Czerwonka.
W 1618 roku zamek był zaniedbany, w związku z czym sąd grodzki miał zostać przeniesiony do Radzynia Chełmińskiego. Podczas wojen ze Szwedami zamek znacznie ucierpiał, przeprowadzono jednak tylko niewielkie prace remontowe. Dopiero w 1685 roku zdecydowano się na odbudowę, która nie została jednak ukończona. Do 1772 roku użytkowany był przez starostów, ale w tym czasie był już tak zniszczony, że został opuszczony. W 1820 roku całe założenie, choć zrujnowane, istniało jeszcze, co zostało ujęte w inwentaryzacji T.J.Giesego. Kilka lat później rozpoczęto stopniową rozbiórkę,
używając materiał do budowy szosy. W połowie XIX wieku wzniesiono na terenie podzamcza nowe budynki, a do końca XIX wieku rozebrano resztę zabudowań zamkowych pozostawiając mury obwodowe podzamcza oraz jeden filar gdaniska. Z biegiem lat jednak i mury podzamcza przestały istnieć.
Obecnie teren podzamcza jest całkowicie zabudowany, a w miejscu zamku właściwego, prawdopodobnie tam, gdzie wcześniej stała wieża zamkowa, wzniesiono wieżę ciśnień. |